Κατηγορίες
Άρθρα Ειδήσεις Ενημερώσεις Καλλωπιστικά δένδρα Καλλωπιστικοί θάμνοι

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΤΑ ΑΝΘΕΚΤΙΚΑ ΣΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ; Μάρθας Καπλάνογλου-Τεχνολόγου Γεωπόνου

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΤΑ ΑΝΘΕΚΤΙΚΑ ΣΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ;
Μάρθας Καπλάνογλου-Τεχνολόγου Γεωπόνου

Η πρόσφατη τραγωδία στην Αττική δημιούργησε πολλά ερωτήματα, για τα αίτια της,αλλά και για τους λόγους της τόσο γρήγορης εξάπλωσης της. Η πύρινη λαίλαπα κατάφερε να αφανίσει σε ελάχιστο χρόνο μια ολόκληρη περιοχή, παίρνοντας μαζί της πολλές αθώες ψυχές. Πολλοί υποστήριξαν ότι ένα από τα αίτια της ήταν και η ύπαρξη των πεύκων, τόσο μέσα στον αστικό ιστό, όσο και περιμετρικά της Λεωφόρου Μαραθώνος, αλλά και στα δάση που περικλείουν την περιοχή.
Υφέρπει, λοιπόν, το ερώτημα, αν η ύπαρξη διαφορετικών φυτών θα μπορούσε να περιορίσει την καταστροφή.
Καταρχάς, ας ξεκινήσουμε, λέγοντας ότι δεν υπάρχουν φυτά, τα οποία είναι άκαυστα. Μπορούν και αυτά να καούν με τη φωτιά. Υπάρχουν “πυρίμαχα” φυτά, που έχουν περισσότερη ή λιγότερη ανθεκτικότητα στη φωτιά, φυτά τα οποία είναι πιο βραδύκαυστα από ότι άλλα και φυτά τα οποία, λόγω της ικανότητας του να διατηρούν νερό, για τις ανάγκες επιβίωσής τους, στα διάφορα στελέχη τους(ρίζες, φύλλα κτλ) μπορούν να ελαττώσουν το ρυθμό καύσης τους. Αυτά δεν συμβάλλουν στην αύξηση της έντασης της φωτιάς. Άν ένα φυτό μπορεί να καεί πιο γρήγορα ή πιο αργά, εξαρτάται από την περιεκτικότητα του σε υγρασία, από την ηλικία του, τον ολικό όγκο του, το τυχόν νεκρό υλικό, αλλά και το χημικό του περιεχόμενο.

ΠΥΡΟΦΥΤΑ
Υπάρχουν 2 βασικές μορφές πυρόφυτων: 1) τα παθητικά 2) τα ενεργητικά(πυράντοχα ή πυρόφιλα)
Τα παθητικά πυρόφυτα έχουν ιδιαίτερα μεγάλη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά και στις ίδιες τις φλόγες. Η αντοχή τους αυτή μπορεί να οφείλεται στον παχύ τους φλοιό( φελλοφόρος δρυς), στο σκληρό ξύλο τους, που τα κάνει να αναφλέγονται δύσκολα, (ίταμος και άλλες δρύες), στην υψηλή περιεκτικότητα σε μεταλλικά στοιχεία στο ξύλο τους ( όπως στο αλμυρίκι), αλλά και στη φύλαξη των αναπαραγωγικών τους οργάνων στο έδαφος( όπως είναι οι φτέρες και τα γεώφυτα). Περιέχουν πολλούς χυμούς, οι οποίοι μπορεί να είναι λεπτόρρευστοι, σαν νερό και σχεδόν άοσμοι(παχύφυτα). Δεν έχουν ξερά μέρη. Έχουν ευλύγιστα φύλλα και χλωρά. Μάλιστα, τα γεώφυτα της Μεσογειακής πανίδας βρίσκονται σε λήθαργο την περίοδο των πυρκαγιών, επομένως, πολύ δύσκολα επηρεάζονται και από τις φωτιές.
Τα ενεργητικά πυρόφυτα έχουν λεπτά φύλλα, κλαριά με πτητικές ουσίες, ύλη που αντιστέκεται στην αποσύνθεση, νεκρά φύλλα και κλαδιά, που παραμένουν πάνω στο φυτό. Έχουν έντονη μυρωδιά, όταν συνθλίβονται, ενώ ο χυμός τους είναι παχύρρευστος, κολλώδης, με έντονη μυρωδιά. Ο κορμός τους ξεφλουδίζεται και ο φλοιός είναι ξηρός και αποσπάται εύκολα. Αυτά ενεργοποιούν τους αναπαραγωγικούς τους μηχανισμούς, αμέσως μετά τη φωτιά. Αυτό γίνεται μέσω της ριζοβλάστησης ή της πρεμνοβλάστησης, αλλά μπορεί να πραγματοποιηθεί και μέσω προστατευμένων σπόρων ή σπόρων των οποίων η φυτρωτικότητα μπορεί να ενεργοποιηθεί με τη φωτιά ή τον καπνό. Το πεύκο είναι ένα από τα χαρακτηριστικά ενεργητικά πυρόφυτα, αφού δεν είναι ανταγωνιστικό φυτό και έχοντας λιγότερες απαιτήσεις μπορεί να επιβιώνει και σε δύσκολες καταστάσεις.
Πρέπει να αναφερθεί και μια τρίτη κατηγορία φυτών, τα ανθρακόφυτα. Αυτά κάνουν την εμφάνιση τους, αμέσως μετά τις φωτιές και παραμένουν εκεί προσωρινά. Είναι γνωστά και ως νιτρόφυτα ή νιτρόφιλα, αποτελούμενα, κυρίως, από ψυχανθή.

ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ

Ο κίνδυνος της πυρκαγιάς αυξάνεται όταν υπάρχει νεκρή βιομάζα ετήσιων ποωδών και φρυγάνων, αιθέρια έλαια, αρωματικές ουσίες, πτητικές ουσίες, έλαια και τερπένια. Το δάσος μπορεί να προκαλέσει και μόνο του φωτιά, για λόγους αυτοκάθαρσης και υγείας του, όταν υπάρχει πολύ νεκρό υλικό, έντομα και άλλα παράσιτα(συσσώρευση βιομάζας), που μπορεί να απειλούν την υγεία του. Επίσης, όταν υπάρχουν καχεκτικά φυτά, σε ένα μέρος, καθώς αυτά δεν λαμβάνουν το απαιτούμενο νερό, εκπέμπουν ένα αέριο, το αιθυλένιο, λόγω του στρες. Το αιθυλένιο, σε υψηλές συγκεντρώσεις στον αέρα, μπορεί να δημιουργήσει ένα ιδιαίτερα εκρηκτικό μείγμα.
Όταν γίνονται μαζικές φυτεύσεις σε εργολαβικά έργα, πολύ συχνά προτείνεται το πεύκο. Το πεύκο, ενώ αποτελεί ένα πολύ ωραίο φυτό, μπορεί να αποδειχθεί αρκετά καταστροφικό, σε περίπτωση φωτιάς, καθώς οι βελόνες του είναι ιδιαίτερα εύφλεκτες, ενώ τα κουκουνάρια του μπορούν να εκτοξευθούν σε μεγάλη απόσταση, δημιουργώντας νέες εστίες φωτιάς.

ΖΩΝΕΣ ΦΥΤΕΥΣΗΣ

Ο Αμερικάνος γεωπόνος(με εξειδίκευση στην οικολογική διαχείριση της αρχιτεκτονικής τοπίου) Douglas Kent έχει δημιούργησε ένα σύστημα φύτευσης, σε 4 ζώνες, το οποίο μπορεί να προστατεύσει το σπίτι σας, σε περίπτωση φωτιάς.

1η: Το μέρος δίπλα στο σπίτι σου- ως 9,14 μέτρα*. Είναι ιδανικό να είναι αρκετά ανοιχτό ως χώρος. Εδώ φυτεύονται φυτά, τα οποία απαιτούν πολύ νερό, τυπικά της Μεσογειακής πανίδας.
2η: Απομακρυνόμενοι από το σπίτι θα πρέπει να έχουμε φυτά, που μπορούν να σταματήσουν μια πυρκαγιά εδάφους. Από 9,14-21,64 μέτρα.
3η: Μια μεταβατική ζώνη επιβράδυνσης της φωτιάς.21,64-36,50 μ. από το σπίτι. Εδώ έχουμε φυτά, ανθεκτικά στην ξηρασία, φυτά τα οποία, δεν χρειάζονται νερό, αφού έχουν καλό ριζικό, αυτόνομο σύστημα. π.χ. ο κίστος, το οποίο χρειάζεται πότισμα, μόνο με βρόχινο νερό.
4η: Η ζώνη αυτή δεν υπάρχει, όταν υπάρχουν σπίτια δίπλα. Όταν δεν υπάρχουν είναι οι λόφοι και άλλοι ανοιχτοί φυσικοί χώροι.
* Τα μέτρα δίνονται σε αντιστοιχία με τα αντίστοιχα πόδια, που είναι η μονάδα μέτρησης στην Αμερική, π.χ. 9,14 μ.=30 πόδια
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΠΥΡΙΜΑΧΟΥΣ ΚΗΠΟΥΣ
Οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να δημιουργήσουν και να συντηρούν έναν ανθεκτικό στη φωτιά, κήπο, ο οποίος εξοικονομεί νερό. Χρειάζεται, σχεδόν, ένας χρόνος για να θεωρήσουμε ότι τα φυτά μας έχουν ένα καλοσχηματισμένο ριζικό σύστημα, το οποίο μπορεί να τα συντηρεί.
• Επιλέξτε ποια ανθεκτικά στη φωτιά, φυτά είναι ιδανικά για την περιοχή σας και έχουν καλή αντοχή σε δύσκολες συνθήκες, ενώ βοηθούν στην επιβράδυνση στην εξάπλωσή της φωτιάς.
• Θα πρέπει να λαμβάνεται ιδιαίτερη προσοχή, όταν φυτεύονται κωνοφόρα φυτά. Τα δένδρα αυτά μπορεί να είναι ιδιαίτερα εύφλεκτα, ειδικά όταν είναι σε νεαρή ηλικία. Καλό είναι να φυτεύονται μακριά από το σπίτι και όχι πολύ κοντά το ένα με το άλλο, όπως συνηθίζεται, για να δημιουργηθεί φυσικός φράκτης
• Απομακρύνετε, τυχόν νεκρό υλικό
• Αντικαταστείτε τα πιο εύφλεκτα φυτά,έστω και αν έχουν αποκτήσει ανθεκτικότητα σε συνθήκες ανομβρίας
• Κλαδέψτε καλά τα φυτά σας, ειδικά τους φοίνικες
• Χρησιμοποιείστε, κατά προτίμηση οργανικά λιπάσματα. Μειώνουν την γρήγορη ανάφλεξη, σε σύγκριση με τα χημικά αζωτούχα
• Καθαρίστε το χώρο από τα αγριόχορτα
• Απομακρύνετε τυχόν σκουπίδια από τις οροφές και τις υδρορροές

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΦΥΤΑ

Υπάρχει ένα πλήθος από παθητικά πυρίμαχα φυτά, το οποίο περιλαμβάνει δένδρα, θάμνους, και εποχιακά. Παρακάτω προτείνονται φυτά, τα οποία είναι ιδανικά για το Μεσογειακό κλίμα

Φυτικοί τάπητες
Λιβανόχορτο(Αγιούγκα η έρπουσα),Δηλόσπερμα, Αρκουστάφυλο, Εχεβέρια, Ψευδοφράουλα, Κεάνωθος πλαγιόκλαδος, Κεράστιο το χνουδωτό, Παγολούλουδο( Δηλόσπερμα κίτρινο), Παχύσανδρο, Φλόγα έρπουσα, Θυμάρι έρπον, Σέντουμ, Βίνκα (minor), Κονβόβουλος( Καλημέρα άγρια), Μυόπορο
Ετήσια
Αχίλλεα, Χαλαβόχορτο ή Αρμέρια, Σχοινόπρασο, Αουρίνια η βραχόφιλη, Βεργένια καρδιόφυλλη, Ηλιάνθεμο το νομισματικό, Κάρεξ, Ημεροκαλλίδα, Κορέοψη, Εουχέρια, Επιλόβιο το στενόφυλλο, Χόστα, Γεράνι, Ίριδα, Κνιφόφια(σταφυλοειδής), Οινοθήρας( του Μιζούρι), Λίνον, Λούπινο, Πενστήμων, Βυζαντινός στάχυς ή Ολύμπιος στάχυς),Λευκές παπαρούνες, Μίμουλος, Γκαζάνια
Αρκτοστάφυλλο, μικρά γαρυφαλλάκια, Λάμιο ,Σεμπρεβίβο, Βερόνικα, Σχοινόπρασο, Εχινάτσεα, Δελφίνιο, Γαϊλάρδια, Δροσάνθεμο,
Θάμνοι
Κυδωνίαστρο, Μαόνια, Δάφνη, Παχύστυμα Μυρσινίτης ( Μυρσίνη), Γωλθερία, Ροδόδενδρο Αφρικάνικο και Δυτικό, Λιγούστρο, Γιούκα , Αμπέλια, Κόρνος, Κυδωνίαστρο, Κιστος, Βιβούρνο
Σφένδαμος, Κρανιά( άγρια),Ευώνυμο, Αμελάγχιο το κληθρόφυλλο, Ολόδισκος ο δίχρωμος, Μπουντλέια, Φιλάδελφος (Φούλι), Καρυόπτερη, Ρους ή Σουμάκι , Ριβήσιο (Φραγκοστάφυλα, Μούρα κτλ.), Σπείραια, Είδη της οικογένειας των ροδωδών( π.χ. αγιοτρανταφυλλιά) Συμφορίκαρπος, Πασχαλιά, Λεβάντα, Λαγκεστρέμια, Ερυθρίνα, Καρίσσα μεγανθής, Φεϊόια, Εσκαλλόνια, Φασκομηλιά, Ελέαγνος,
Δένδρα

Λάριξ, Πεύκη η λαμπερτιανή, Πεύκη η περίστροφος, Πεύκη η βαριά, Λιβανόκεδρος ο κατανεύβν

Σφένδαμος μακρόφυλλος, κόκκινος, πλατανοειδής, Ιπποκαστανιά, Κόκκινη σκλήθρα, Κέρκις( Ανατολική κουτσουπιά), Άλνος (Σημύδα), Κρανιά της Φλόριντα, Κατάλπη, Οξιά, Φράξινος,Μελικοκκιά, Γλεδίτσια η τριάκανθος, Καρυδιά, Δρυς λευκόκαρπος, Λικυμβάρδη η στυρακοφόρος, Γυμνόκλαδος ο δίοικος, Προύμνη της Βιρτζίνια (σαν αρώνια), Είδη Malus( οικογένεια της μηλιάς), Ψευδοακακία, Σάλιξ, Κόκκινη Βελανιδιά, Λεύκα, Ιτιά, Αγριοσουρβιά, Προύνοι, Κερατόνια, Πλάτανος, Μανώλια, Τούγια, Φιλύρα, Κόρνος, Κράταιγος, Χαρουπιά, Φτελιά, Μουσμουλιά, Σκλήθρα , Καλλωπιστική δαμασκηνιά, Κουμαριά, Κουτσουπιά
Κινέζικη φιστικιά, Φρεμοντόδενδρο

Κατηγορίες
Ενημερώσεις Καλλωπιστικοί θάμνοι Τηλεοπτικές Εκπομπές

Θάμνοι μπορντούρας και φυτά φράκτες

Κατηγορίες
Ενημερώσεις Καλλωπιστικοί θάμνοι

Δάφνη Απόλλωνος

ΔΑΦΝΗ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ- LAURUS NOBILIS
ΣΤΑΥΡΟΣ Π.ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ & ΜΑΡΘΑ ΣΤ. ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ
Η δάφνη (επιστ.: Δάφνη η ευγενής, laurus nobilis) Άλλα ονόματα: Βάγια, βάια, δαφνολιά, φυλλάδα, λάβρος. Είναι αρωματικό φυτό της οικογένειας των δαφνοειδών. Ανήκει στο γένος Δάφνη.
Στην Ελλάδα απαντάται και αυτοφυής. Επίσης, στον ελληνικό χώρο καλλιεργείται και η δάφνη του Απόλλωνα, γνωστή με τα λαϊκά ονόματα βαγιά, δάφνη, δαφνολιά και φυλλάδα Είναι θάμνος ή μικρό δέντρο. Ο καρπός είναι δρύπη, με σαρκώδες περικάρπιο και μεγάλο σπέρμα, ο οποίος, όταν ωριμάσει, γίνεται μαύρος και μοιάζει με ελιά. Το χρώμα του είναι κυανόμαυρο ή μαύρο όταν ωριμάσει, έχει σχήμα ωοειδές και μέγεθος μικρής ελιά.
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Είναι πολύ ανθεκτικό φυτό, χωρίς να θέλει ιδιαίτερες καλλιεργητικές φροντίδες, ενώ φυτεύεται σε όλες τις περιοχές της χώρας μας.
ΕΔΑΦΟΣ
Το έδαφος μπορεί να είναι φτωχό-πλούσιο και όξινο-αλκαλικό (pH=4.5-8.2). Η δάφνη του Απόλλωνα αναπτύσσεται, επαρκώς, σχεδόν σε όλους τους τύπους εδαφών. Καλύτερα, όμως, είναι να φυτεύεται σε πλούσια και καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη. Το φυτό ευδοκιμεί σε ασβεστολιθικά και καλά αρδευόμενα εδάφη.
ΚΛΙΜΑ
Είναι αρκετά ανθεκτικό, τόσο στις υψηλές όσο και στις χαμηλές θερμοκρασίες (αντέχει μέχρι και -10οC).
ΗΛΙΟΦΑΝΕΙΑ Προτιμότερο είναι να επιλέγονται οι ηλιαζόμενες θέσεις, ή τουλάχιστον οι ημισκιερές.
ΑΝΤΟΧΗ ΣΕ ΡΥΠΟΥΣ
Είναι κατάλληλος θάμνος για φύτευση σε παραθαλάσσιες περιοχές, ενώ είναι ανθεκτικό και στην ρύπανση της ατμόσφαιρας
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ
Ο πολλαπλασιασμός του γίνεται με σπέρματα, τα οποία σπέρνονται σε σπορεία. Έπειτα, από 3-4 μήνες τα φυτεύουν στο έδαφος και όταν αναπτυχθούν αρκετά, τότε μεταφυτεύονται στην οριστική τους θέση. Εκτός αυτού, η δάφνη πολλαπλασιάζεται και με μοσχεύματα όπως και με παραφυάδες.
ΛΙΠΑΝΣΗ
Η λίπανση της δάφνης καλό θα είναι να επαναλαμβάνεται μία φορά το μήνα χρησιμοποιώντας πλήρη και οργανικά λιπάσματα και ξεκινώντας από τις αρχές της άνοιξης μέχρι και τα μέσα του φθινοπώρου.
ΑΡΔΕΥΣΗ
Μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες χρειάζεται λίγο πιο τακτικά ποτίσματα
ΚΛΑΔΕΜΑ
Το φυτό κλαδεύεται στην αρχή της άνοιξης, με σκοπό την αφαίρεση ξεραμένων κλαδιών και τον περιορισμό του μεγέθους. Με το κατάλληλο κλάδεμα μπορεί να διαμορφωθεί και ως δένδρο, με την προϋπόθεση ότι από την νεαρή ηλικία του φυτού, έχει επιλεχθεί το κλαδί που θα παίξει τον ρόλο του κορμού. Σε περιπτώσεις που φυτευτεί σε φυτοδοχεία, θα πρέπει να κλαδεύεται αρκετά τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο (αρχές άνοιξης και τέλος καλοκαιριού) και να ποτίζεται πιο συχνά.
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ
Τα φύλλα συλλέγονται Αύγουστο-Σεπτέμβριο με κλάδεμα των κορυφών των βλαστών. Ακολουθεί αποφύλλωση και ξήρανση (φυσική ή τεχνητή). Η επιτρεπόμενη υγρασία είναι <13%. Αποδόσεις ;Η αναλογία ξηρών προς χλωρά δαφνόφυλλα είναι 40% περίπου.
ΕΞΑΓΩΓΗ ΕΛΑΙΟΥ
Από τους καρπούς παράγεται το δαφνέλαιο, που έχει μορφή αλοιφής και στη συνηθισμένη θερμοκρασία είναι πράσινο. Σε αιθέριο έλαιο: τα χλωρά 1%, τα ξηρά 2% και οι καρποί 3%.
ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
-Έχει ιδιότητες αντισηπτικές, σπασμολυτικές, αρωματικές, πεπτικές, χολαγωγές και εφιδρωτικές Οι Έλληνες γιατροί, στην αρχαιότητα, χρησιμοποιούσαν ευρέως τα φύλλα και τους καρπούς της δάφνης, για τις τονωτικές της ιδιότητες, στο στομάχι και την ουροδόχο κύστη. Ο Ιπποκράτης τη χορηγούσε ως αναλγητικό μετά τον τοκετό και σε διάφορα γυναικολογικά προβλήματα και με το δαφνέλαιο θεράπευε τη στειρότητα. Ο Διοσκουρίδης χρησιμοποιούσε το φλοιό της, για να διαλύσει τις πέτρες των νεφρών και να ανακουφίσει τους ασθενείς από τις λοιμώξεις του ήπατος. Τα συνιστούσε επίσης, εναντίον των ρευματισμών , της αρθρίτιδας, της δυσπεψίας και της αεροφαγίας Το λάδι των φύλλων της δάφνης χρησιμοποιείται στους ρευματισμούς.σε περιπτώσεις θωρακικών λοιμώξεων, βήχα, δύσκαμπτων μυών και διαστρεμμάτων.βοηθά στη συγκέντρωση και την καλύτερη απόδοση των μαθητών. Η σκόνη των φύλλων της δάφνης έχει αντιπυρετικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται στις ρινορραγίες, ακόμη πουδράρεται πάνω σε έλκη επιταχύνει την επούλωση τους Συνιστάται ως αποχρεμπτικό και είναι πολύτιμη κατά των κρυολογημάτων, της βρογχίτιδας-κατά των στοματικών ελκών και του ρινικού κατάρρου Εκχύλισμα από φύλλα δάφνης βοηθάει στην πέψη και διεγείρει τη στομαχική ατονία. Το αφέψημα κάνει καλό στην καταπολέμηση της πιτυρίδας. Θεωρείται ότι εμποδίζει και την τριχόπτωση, ενώ χρησιμοποιείται και για επαλείψεις του τριχωτού της κεφαλής, για την ενδυνάμωση των μαλλιών . Συνιστάται η χρήση της και σε μώλωπες. Η δάφνη θεωρείται ως αντιρρευματικό, και είναι ισχυρό εναντίον της παραμορφωτικής αρθρίτιδας,αλλά και για τα διαστρέμματα και τις θλάσεις των μυών. Το αιθέριο έλαιο που έχουν τα φύλλα και οι καρποί (δαφνέλαιο) χρησιμοποιείται για την παρασκευή εντομοκτόνων και παρασιτοκτόνων.Δάφνη χρησιμοποιείται ως παρασιτοκτόνο οργανισμών που παρασιτούν σε άλογα δάφνη μέσα σε σακουλάκια σε διάφορα σημεία του σπιτιού, για να απομακρύνει τα ζωύφια.’
ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
Αποφύγετε την επαφή των χεριών σας με αδιάλυτο αιθέριο έλαιο δάφνης. Πλύνετε καλά τα χέρια σας μετά τη χρήση. Χρησιμοποιείτε με μεγάλη προσοχή το έλαιο και σε εξαιρετικά χαμηλές αραιώσεις για τοπικές εφαρμογές. Να αποφεύγετε τη χρήση κατά την εγκυμοσύνη. Η πολύωρη εισπνοή του αιθέριου ελαίου μπορεί να προκαλέσει αϋπνία και υπερδιέγερση. Το δαφνέλαιο μπορεί να προκαλέσει δερματικούς ερεθισμούς. Έχουν αναφερθεί και περιπτώσεις πρόκλησης αναπνευστικών προβλημάτων σε μικρά παιδιά.Εάν λαμβάνετε φαρμακευτική αγωγή, βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν παρενέργειες
ΠΡΟΣΟΧΗ :Το παραπάνω άρθρο έχει ενημερωτικό σκοπό.        

Κατηγορίες
Καλλωπιστικοί θάμνοι

Ποικιλίες

Αγγελική(Pittosporum)

Αειθαλής θάμνος, με πυκνή βλάστηση και μικρά δερματώδη, γυαλιστερά φύλλα.Έχει λευκά, μικρά αρωματικά άνθη, τον Απρίλιο-Ιούνιο.Το ύψος του ανάλογα με την ποικιλία μπορεί να κυμανθεί από  τα 30-70 εκ.-Αγγελική νάνα– μέχρι τα 2-4μ. στις απλές ή τις μικρόφυλλές ποικιλίες. Είναι ανθεκτικό στο κρύο,στην ξηρασία, την μόλυνση της ατμόσφαιρας, στις παραθαλάσσιες περιοχές, σε καλά στραγγιζόμενα εδάφη και ιδανικό για μπορντούρες.Κλαδευμένο μπορεί να διαμορφωθεί σε δενδρύλλιο.

Αζαλέα (Azalea japonica)

Ανήκει στο είδος των ροδόδεντρων. Azalea japonica– Αειθαλής θάμνος, με ίδιες καλλιεργητικές απαιτήσεις με τα ροδόδεντρα.Το ύψος της κυμαίνεται από 0,60 εκ.-1,20μ., ενώ τα άνθη της μπορούν να συναντηθούν σε μια ποικιλία χρωμάτων, κατά τον Απρίλιο έως το τέλος Μαϊου.Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στο κρύο.

Αλμυρίκι (Tamarix)

Φυλλοβόλος  ή ημιαειθαλής θάμνος ή δενδρύλλιο, με γρήγορη ανάπτυξη και ύψος 4-6μ. Ανθίζει από Μάιο- Ιούνιο, με κρεμ-ρόδινα άνθη. Αντέχει σε  κακής ποιότητας εδάφη(ξηρά, αλατούχα, αλκαλικά, κτλ.)Ιδανικό για τη δημιουργία φρακτών προστασίας από θαλάσσιους ανέμους.

Αμπέλια (abelia grandiflora)

Αειθαλής θάμνος, ύψους 1-2 μέτρων. Άφθονη άνθηση λευκών λουλουδιών από Ιούνιο- Οκτώβριο. Ευδοκιμεί σε ελαφραά όξινα, καλά στραγγιζόμενα εδάφη. Μεγάλη αντοχή στο ψύχος. Κατάλληλο και για ημισκιερές θέσεις.

Αουκούμπα

Η αουκούμπα, είναι αειθαλής, με ύψος από 2-3 μέτρα, με πράσινα φύλλα, διάστικτα με  κίτρινες κηλίδες.Φέρνει καρπούς, χρώματος κόκκινου. Ιδιαίτερα προσαρμοστικό φυτό, ανθεκτικό στη σκιά, στον αέρα, στα παραθαλάσσια μέρη, αλλά και στην ρύπανση της ατμόσφαιρας.

Αβούτυλο ραβδωτό ή καμπανούλα(abutilon striatum)

Αειθαλής θάμνος, γρήγορης ανάπτυξης, μέχρι 2-3 μέτρα. Συνεχής άνθηση Απρίλιο-Οκτώβριο, με άνθη πορτοκαλοκόκκινα, κρεμάμενα καμπανοειδή. Ιδανικό για ημισκιερούς χώρους.

Βεϊγκέλια(weigelia)

Φυλλοβόλος θάμνος, με ζωηρή ανάπτυξη, 2-3 μ. ύψος. Άνθηση Απρίλιο-Αύγουστο, με λευκορόδινα ή κόκκινα άνθη, με σωληνοειδή στεφάνη. Ανθεκτικό στους ανέμους, στην αλμύρα της θάλασσας, τα ασβεστούχα εδάφη και τη μόλυνση της ατμόσφαιρας. Κατάλληλο και για ημισκιερές θέσεις.

Βερβερίδα (Βερβερίδα η Θουμβέργειος)-(verberis thunbergii var. attropurpurea)

Φυλλοβόλος αγκαθωτός θάμνος, μέχρι 2 μέτρα ύψος. Έχει ιδιαίτερη καλλωπιστική αξία, λόγω των βαθυκόκκινων φύλλων του, τα οποία χρωματίζονται εντονότερα το Φθινόπωρο. Η άνθηση του είναι από τον Απρίλιο- Μάιο, με μικρά κίτρινα άνθη.Σκληραγωγημένο φυτό, κατάλλήλο για τα περισσότερα εδάφη και ανθεκτικό στο κρύο.

 

Βιβούρνο ευοσμότατο ( Viburnum odoratissimum)

Αειθαλής θάμνος 2-4 μέτρων. Άνθηση από Φεβρουάριο-Απρίλιο, λευκών, πολύ αρωματικών λουλουδιών. Καλλωπιστική αξία μεγάλη, λόγω του φυλλώματος, αλλά και των ανθέων του. Κατάλληλο για μπορντούρες και ανθεκτικό στο ψύχος.

Βιβούρνο το κοινό( Viburnum tinus)

Θάμνος αειθαλής 2-3 μέτρων. Άνθηση Δεκέμβριο με Απρίλιο, με λευκά άνθη σε επάκριες ταξιανθίες.Πολύ ανθεκτικό σε ασβεστώδη εδάφη και στο ψύχος.Λόγω του φυλλώματος του,που είναι πυκνότερο από άλλα, και των αρωματικών του λουλουδιών, έχει ιδιαίτερη καλλωπιστική αξία. Προτείνεται για τη δημιουργία φρακτών.

Βιβούρνο ευοσμότατο (Viburnum odoratissimum)

Αειθαλής θάμνος που φτάνει τα 2-4 μέτρα και ανθίζει Φεβρουάριο- Απρίλιο, με μικρά πολύ αρωματικά, λευκά άνθη.Κατάλληλο για μπορντούρες και ανθέκτικό στο κρύο.

Βιβούρνο χιονόσφαιρο[ ¨Χιονόμπαλα¨] (Viburnum opulus)

Φυλλοβόλος, ανθεκτικός θάμνος, ύψους έως 4 μέτρων, με φύλλα τρίλοβα ή πεντάλοβα, χνουδωτά στην κάτω επιφάνεια.Η ανθοφορία του είναι από Απρίλιο- Ιούνιο, με λευκά άνθη σε ογκώδεις σφαιροειδής ταξιανθίες, ελαφρά αρωματικά. Το φθινόπωρο, τα φύλλα παίρνουν έντονο κόκκινο χρώμα.

Βουδλέια ασταθής (Buddleia davidii συν. B. variabilis)

Θάμνος φυλλοβόλος, με γρήγορη ανάπτυξη και ύψος από 2-5 μέτρα. Άνθηση από Ιούνιο- Νοέμβριο σε μεγάλες επάκριες ταξιανθίες. Τα χρώματα ποικίλλουν σε λευκά, κόκκινα και μοβ.ανθεκτικό στο κρύο, σε ασβεστώδη εδάφη, παραθαλάσσιες περιοχές, αλλά και στην ρύπανση της ατμόσφαιρας.

Γαρδένια (Gardenia)

Αειθαλής θάμνος, με σκουροπράσινο, γυαλιστερό φύλλο και άσπρα λουλούδια, με ιδιαίτερο άρωμα, που ανθίζουν από Ιούλιο-Αύγουστο.Παγώνει στους 0 C, γι’αυτό είναι καλύτερο να διατηρείται σε γλάστρα.Απαιτεί σκιερά μέρη, καλά προστατευμένα, με χώμα με όξινο ph και είναι καλό να ποτίζεται με απιονισμένο νερό.

Γυνέριο (Gynerium)

Αειθαλής, αγρωστώδης θάμνος με μακριά λογχοειδή κυρτά φύλλα, που είναι ανθεκτικός στο κρύο.Το ύψος του μπορεί να φτάσει τα 2μ.Τον Αύγουστο σχηματίζονται στην καρδιά του φυτού, μακριές ασημόχρωμες ταξιανθίες, που μένουν ως την άνοιξη.Διαρκούν πολύ και σαν δρεπτά στελέχη.Αγαπά τον ήλιο και δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις, όσον αφορά το έδαφος.Η ποικιλία Argenteum είναι η πιο ανθεκτική στο κρύο.

Δαφνοκέρασο

Το δαφνοκέρασο, είναι θάμνος αειθαλής, από 2-4 μέτρα, με μεγάλα πράσινα φύλλα, δερματώδη και γυαλιστερά. Το άνθος του κατά τον Απρίλιο  μήνα είναι χρώματος λευκού, μικρό και αρωματικό.Αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες και στα περισσότερα εδάφη, αρκεί να υπάρχει καλή στράγγιση. Είναι κατάλληλο για ημισκιερούς χώρους και παραθαλάσσια μέρη και για φράκτες.

Δενδρολίβανο(Rosmarinus officinalis)

Αειθαλής θάμνος, με γρήγορη ανάπτυξη και ύψος 1-2μ. Τα φύλλα του είναι αρωματικά και η άνθηση του παρατεταμένη από Φεβρουάριο έως Οκτώβριο με άνθη γαλανόλευκα.Ανθεκτικό στην ξηρασία, στο ψύχος, κατάλληλο για παραθαλάσσιες περιοχές και ασβεστώη ή πετρώδη εδάφη.

Δεύτσια (Deutzia)

Φυλλοβόλος, ανθεκτικός στο κρύο, θάμνος, που ανθοφορεί τον Μάιο-Ιούνιο, με λευκά άνθη και έχει ύψος μέχρι 1,20μ.

Ελέαγνος(Eleagnus)

Γνωστός και ως τζιτζιφιά, φυλλοβόλος θάμνος ύψους περίπου 3μ. Ανθεκτικός στο κρύο, με ωοειδή φύλλα, χρώματος πράσινου ή κιτρινοπράσινου ή ασημοκίτρινου.Σκληρό φυτό που μπορεί να φυτευτεί στη θάλασσα και ενδείκνυται και ως ανεμοφράκτης ή φυσικός φράκτης.

Ευώνυμο (Euonimus)

Θάμνος με φυλλοβόλες και αειθαλείς ποικιλίες.Οι φυλλοβόλες φθάνουν μέχρι τα 2μ., ενώ οι αειθαλείς κυμαίνονται από 0,40μ.- 2,5μ.Στις φυλλοβόλες ποικιλίες το  φύλλωμα είναι πράσινο και το φθινόπωρο γίνεται κόκκινο. Στις αειθαλείς συναντάμε φυτά χρώματος ανοικτού και σκούρου πράσινου, μονόχρωμα ή δίχρωμα, με δερματώδη υφή. Η ποικιλία Europaeus δίνει κόκκινες ρόγες το χειμώνα, ενώ η ποικιλία Europaeus Red Cascade δίνει ροζ καρπούς που περιέχουν πορτοκαλί σπόρους.Προτιμά τα στραγγερά εδάφη,αλλά και τις παραθαλάσσιες περιοχές, είναι ανθεκτικό στο κρύο και είναι ιδανικό για φράκτες κ μπορντούρες, καθώς μπορεί να πάρει κάθε επιθυμητό σχήμα.Ανθίζει Μάϊο-Ιούλιο.

Μια άλλη ποικιλία του ευώνυμου, είναι το ευώνυμο πανασέ, το οποίο έχει φύλλα πράσινα στην εξωτερική του μεριά και χρυσαφί στο  κέντρο.

Ιβίσκος (Hybiscus)

Φυλλοβόλος θάμνος με ύψος έως 3μ. Είναι ευαίσθητος στο κρύο, με άνθη σε ποικιλία χρωματισμών και 5 μεγάλων πετάλων, που δεν διαρκούν πολύ, αλλά ανανεώνται κάθε μέρα, από το τέλος της άνοιξης έως τις αρχές του φθινοπώρου. Σε ψυχρά μέρη διατηρείται μόνο σε γλάστρα-ανθεκτική ποικιλία μόνο η Hibiscus syriacus.

Ίλεξ, Πουρνάρι(Ilex)

Μεγάλος θάμνος, ανθεκτικός στο κρύο, που δέχεται κλαδέματα. Μπορεί να φτάσει τα 6μ. ύψος. Η επάνω πλευρά των φύλλων είναι πιο γυαλιστερή από την κάτω. Τα αρσενικά και θηλυκά λουλούδια εμφανίζονται σε διαφορετικά φυτά και μόνο εκείνα παράγουν τους καρπούς-δρύπες-, τον Σεπτέμβριο, και διαρκούν έως τον Ιανουάριο. Τα φύλλα μπορούν να είναι πιο σκούρα ή πιο ανοικτά πράσινα, αγκαθωτά ή λεία.

Ιτιά νάνα κλαίουσα(Salix caprea pendula)

Υδρόχαρος φυλλοβόλος  θάμνος με μεγάλα, λευκά, χνουδωτά άνθη, που εμφανίζονται σε γυμνά ακόμη, από φύλλα κλαδιά.Προτιμά ηλιόλουστες θέσεις και υγρά εδάφη.

Καλλιστήμων (Callistemon)

Αειθαλής θάμνος, με  ύψος 2-3 μ. και σχήμα αψιδωτό. Ιδανικό για περιοχές με ήπιο κλίμα.Το φύλλωμα του είναι λογχοειδές και η άνθησή του από Ιούλιο- Αύγουστο με άνθη κόκκινου χρώματος, που μοιάζουν με κυλινδρικά βουρτσάκια.

Καμέλια (Camelia)

Αειθαλής θάμνος, 2-4μ και αψιδωτού σχήματος.Ανθοφορεί από τον Φεβρουάριο έως το τέλος Απριλίου.Εχθροί του είναι ο πάγος, το χιόνι και ο καυτός ήλιος.Απαιτεί σκιερές και απάνεμες θέσεις, όξινα εδάφη και συχνά ποτίσματα, ειδικά το καλοκαίρι με νερό χαμηλής σκληρότητας. Αντέχει στο κρύο.Τα χρωματά της ποικίλλουν.

Κασσία(Cassia)

Αειθαλής θάμνος, 1,5-2μ. με σφαιρικό σχήμα.Ανθίζει στο τέλος του καλοκαιριού, με έντονα κίτρινα άνθη, που διαρκούν 2 μήνες.Δεν είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στο κρύο.

Κόρνος (Cornus)

Ανθεκτικός στο κρύο, φυλλοβόλος θάμνος, με αψιδωτό σχήμα.Ιδανικό για όλα τα εδάφη και ανθεκτικό στο κρύο.Μια από τις ποικιλίες του έχει κόκκινο χρώμα το χειμώνα, που το καθιστά ιδιαίτερα διακοσμητικό.

Κότινος(Ρους)[Cotinus]

Ανθεκτικότατος, φυλλοβόλος θάμνος, με ιδιαίτερο γλαυκοπράσινο ή και υποκύανο φύλλωμα και πολύ γραφική πουπουλένια ανθοφορία, στο τέλος του καλοκαιριού.Ανθεκτικός στο κρύο.

Κυδωνίαστρο(Cotoneaster)

Αειθαλής θάμνος με ορθόκλαδες ή πλαγιόκλαδες ποικιλίες, με ωοειδή φύλλα στις αποχρώσεις του πράσινου. Ανθεκτικό στο κρύο.Οι καρποί του είναι πολυάριθμοι, σε έντονο κόκκινο χρώμα. Ιδανικό για βραχόκηπους και ως φυτό επικάλυψης.

Κύτισος( Cytisus)

Φυλλοβόλος θάμνος μέχρι 2μ. ύψος, ανθεκτικός στο κρύο, με αψιδωτό σχήμα και ανθοφορία λευκών, κίτρινων και κόκκινων ανθών, τον Απρίλιο.

Λαγκεστρέμια(Lagestroemia)

Φυλλοβόλος θάμνος, με όρθιο σχήμα και ύψος μέχρι 7μ., που ανθοφορεί από τον Ιούλιο έως τον Οκτώβριο. Τα άνθη του είναι ενωμένα σε επάκριες  φόβες, μήκους 20-25 εκ., σε διάφορα χρώματα, ανάλογα με την ποικιλία.Αντέχει στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, αρκεί να μην είναι παρατεταμένες. Ιδανικό για μέρη με αυξημένη ατμοσφαιρική ρύπανση.

Λαντάνα (Lantana)

Φυλλοβόλος θάμνος με μικρά ροζ ή κίτρινα λουλούδια, που γίνονται στην πορεία πορτοκαλί ή κόκκινα.Έχει μεγάλη άνθηση από τις αρχές του καλοκαιριού εώς το τέλος του φθινοπώρου. Παγώνει στους 0 C.

Λεβάντα (Lavandula)

Η λεβάντα είναι αρωματικό θάμνος, αειθαλής, με μέσο ύψος 40-80 εκ. και ασημογάλανο φύλλωμα. Το άνθος της είναι χρώματος μπλε και η ανθοφορία διαρκεί τους μήνες Ιούνιο- Σεπτέμβριο. Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στην ξηρασία και στις χαμηλές θερμοκρασίες και ιδανικό για μπορντούρες.Τα άνθη του, όταν αποξηραθούν, χρησιμοποιηθούν για αρωματικά χώρου, αλλά και για το σκώρο.

 

Λεβαντίνη(Santolina chamaecyparissus)

Η λεβαντίνη είναι αειθαλής, αρωματικός θάμνος, με μέσο ύψος 30-50 εκ. , γαλαζιου χρώματος με κίτρινα άνθη, τους μήνες Ιούνιο- Αύγουστο. Αντέχει σε παραθαλάσσια μέρη, αλλά και σε ψυχρά κλίματα και είναι ιδανικό για μπορντούρα.

 



 

 

 

 

 

 

Λιγούστρο (Ligustrum)

Το λιγούστρο είναι ένας αειθαλής θάμνος, που μπορεί να φτάσει τα 4 μέτρα, με πράσινο φύλλωμα και λευκό, αρωματικό άνθος,σε φοβοειδείς ταξιανθίες, τον Ιούνιο μήνα και καρπούς χρώματος πράσινου.Είναι ιδανικό για μπορντούρες και δενδροστοιχίες στο δρόμο, καθώς κουρεύεται σε κάθε επιθυμητό σχήμα.

Το λιγούστρο πανασέ είναι ένας αειθαλής θάμνος, που αγαπά τα ζεστά μέρη και το ύψος του κυμαίνεται στα 1-2 μέτρα.Το φύλλωμα του είναι πράσινο-κίτρινο και τα άνθη του κρεμ και αρωματικό, τον Ιούνιο μήνα. Μπορεί να προσαρμοστεί σε κάθε περιβαλλόν.

 

 

Μανώλια (Magnolia)

 

 

Αυτός ο θάμνος έχει φυλλοβόλες και αειθαλείς ποικιλίες. Στις φυλλοβόλες ποικιλίες, ενώ είναι ακόμη γυμνά τα κλαδιά τους, γεμίζουν με τα άνθη τους που έχουν το σχήμα μια μεγάλης φουσκωτής τουλίπας.Στην ποικιλία Soulangeana ο θάμνος μπορεί να φτάσει  τα 6μ. ύψος, αλλά απαιτεί προσήλιο μέρος και καλά προστατευμένο έδαφος, που δεν είναι αλκαλικό γιατί τότε κιτρινίζει.Επειδή, η ανθοφορία είναι πρώιμη, υπάρχει περίπτωση , λόγω ακραίων καιρικών συνθηκών να καταστραφούν τα άνθη.Τα άνθη έχουν 6 κόκκινα μεγάλα πέταλα. Στην ποικιλία Stellata, το ύψος του φυτού αγγίζει τα 3μ. και έχει λευκά, διπλά αρωματισμένα αστεροειδή λουλούδια. Ανθίζει γύρω στις 10 μέρες πριν την Soulangeana.     

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ναντίνα(Nandina domestica)

Αειθαλής θάμνος, που φτάνει τα 2,5μ. ύψος.Το φθινόπωρο το φύλλωμα του γίνεται κόκκινο και φέρνει κόκκινους καρπούς που διατηρούνται όλο τον χειμώνα.Η ανθοφορία του διαρκεί από τον Ιούνιο-Αύγουστο με λευκά άνθη.Προτιμά τα βαθιά, πλούσια εδάφη, είναι ευαίσθητη σε ασβεστώδη εδάφη και ιδανική τόσο σε ψυχρά μέρη, όσο και σε παραθαλάσσιες περιοχές.

 

 

 

 

 

 


Ορτανσία (Hydrangea)

Φυλλοβόλος θάμνος, που απαιτεί πλούσια και υγρά εδάφη, σκιερές και καλά προστατευμένες θέσεις από τις μεγάλες ζέστες, που μπορεί να προκαλέσουν τον γρήγορο μαρασμό των λουλουδιών. Ανθεκτικός στις χαμηλές θερμοκρασίες. Μπορεί να φτάσει τα 2,5 μέτρα ύψος. Ανθίζει από Ιούλιο-Οκτώβριο, με ποικίλους χρωματισμούς.Προτιμά τα όξινα εδάφη, τα συχνά ποτίσματα και μπορεί να φυτευτεί τόσο σε κήπο, όσο και σε γλάστρα.Ανθοφορεί σε ταξιανθίες μέχρι και 40εκ.Το σχήμα των ταξιανθιών είναι σφαιρικό και αψιδωτό.

Όσμανθος(Osmanthus)

Αειθαλής θάμνος,μέχρι 3μ. ύψος, με σκουροπράσινα φύλλα, με αγκαθωτές παρυφές και λευκά, αρωματικά άνθη, που ανοίγουν Σεπτέμβριο-Οκτώβριο.Δίνει σκούρους μπλε καρπούς.Ανθεκτικός στην ημισκιά, στο κρύο και στην ρύπανση.Ευαίσθητο σε ασβεστώδη εδάφη.

Παιώνια ( Peonia)

Φυλλοβόλος θάμνος, με μεγάλα εντυπωσιακά άνθη, σε διάφορους χρωματισμούς .Η άνθησή τους διαρκεί απότον Μάιο έως τον Ιούνιο.Το ύψος της φτάνει τα 70 με 80 εκατοστά και έχει μεγάλα παλαμοσχιδή φύλλα. Αναπτύσσεται σε μεγάλα ή ενδιάμεσα υψόμετρα.Στην αρχαιότητα ήταν ιδιαίτερα γνωστός για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, αλλά σήμερα χρησιμοποιείται πιο πολύ ως διακοσμητικό φυτό. Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στο ψύχος.

Πασχαλιά (Syringa vulgaris)

Φυλλοβόλος θάμνος ή μικρό δέντρο, που μπορεί να φτάσει τα 2,5 μ. ύψος.Ανθίζει Απρίλιο-Μάιο με μωβ αρωματικά άνθη. Δεν έχει ιδιαίτερες εδαφοκλιματικές απαιτήσεις και αντέχει στο κρύο.

-Syringa vulgaris var. alba: Ποικιλία με λευκά αρωματικά άνθη.

Πικροδάφνη(Nenum oleander)

Αειθαλής θάμνος, ύψους 2-4μ.Ανθίζει από Μάιο-Οκτώβριο, με άνθη μονά ή διπλά σε ποικιλία χρωμάτων. Ευδοκιμεί σε όλα τα εδάφη, ακόμη και σε ξηρά και υφάλμυρα.Είναι ανθεκτικό σε ξηροθερμικά κλίματα, ανέμους και μόλυνση της ατμόσφαιρας, αλλά όχι στον παγετό.

 

 

 

 

 

 

Ποτέντιλλα(Potentilla)

Πολυετής πόα και φυλλοβόλος θάμνος με πράσινο φύλλωμα, που καλλιεργείται για τα άνθη που έχουν όλο το καλοκαίρι. Αναπτύσσεται σε ηλιόλουστες θέσεις και γόνιμα, χουμώδη, μέτρια υγρά εδάφη. Φυτεύεται σε ομάδες και συνθέσεις. Οι θάμνοι πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα και οι πόες με διαίρεση.

Πυξάρι (Buxus)

Αειθαλής θάμνος, με ύψος 2-3μ., πυκνή βλάστηση και σκληρό φύλλωμα. Είναι σχετικά αργής ανάπτυξης και είναι ιδανικό για φράκτες και μπορντούρες. Πολύ ανθεκτικό στο κρύο.

Πυράκανθος(Pyracantha)

Αειθαλής, αγκαθωτός θάμνος, ύψους 2-4μ.Η ανθοφορία του είναι από τον Απρίλιο-Μάιο, λευκά άνθη.Οι καρποί του είναι σφαιρικοί, πορτοκαλί, κόκκινοι ή κίτρινοι, οι οποίοι παραμένουν στα κλαδιά όλο τον χειμώνα.Κατάλληλο για αδιαπέραστους φράκτες.Ανθεκτικό στην ξηρασία, το κρύο και τα ασβεστώδη εδάφη.

Ροδιά καλλωπιστική(Punica granatum)

Φυλλοβόλος θάμνος με γρήγορη ανάπτυξη και ύψος 2-5μ.Ανθοφορία από Μάιο-Αύγουστο με διπλά κοκκινοπορτοκαλί άνθη. Οι καρποί του είναι σφαιρικοί ερυθροκίτρινου χρώματος. Προτιμά δροσερά και τακτικά αρδευόμενα εδάφη.Ανθεκτικό στο κρύο. Η ποικιλία νάνα είναι ευαίσθητη στο κρύο.

Ροδόδενδρο(Rhododendron)

Θάμνοι ή δενδρύλλια, με ύψος έως 2μ. και αργό ρυθμό ανάπτυξης.Το γένος έχει πολλά είδη και υβρίδια, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι αειθαλή, με φύλλα βαθυπράσινα, που σχηματίζονται στην κορυφή βλαστών του έτους.Τα άνθη έχουν διάφορες μορφές(κωδωνοειδή, σωληνοειδή κ.α.) και ποικιλία χρωμάτων, που ανοίγουν την άνοιξη ή το καλοκαίρι, μονήρη ή ενωμένα σε ταξιανθίες.Ιδιαίτερα ευαίσθητα σε ασβεστώδη εδάφη. Απαιτούν εδάφη  όξινα ή ελαφρά όξινα(ph=4,5-6), καλά στραγγιζόμενα και με μέση σύσταση.Φυτεύονται σε μερικώς σκιαζόμενες θέσεις και απάνεμες.Ιδιαίτερα ανθεκτικοι στο ψύχος.

Σπάρτο(Spartium junceum)

Θάμνος με ύψος 2-3μ., με κυλινδρικούς πράσινους βλαστούς και κίτρινα αρωματικά άνθησε επάκριες ταξιανθίες, που εμφανίζονται, πριν την έκπτυξη των φύλλων.Ιδιαίτερα ανθεκτικό στην ξηρασία, το κρύο, σε άγονακαι ασβεστώδη εδάφη, καθώς και σε παραθαλάσσιες περιοχές.Κατάλληλο για φύτευση πρανών.

Σπείραια(Spiraea)

Spiraea x bumalda var. Anthony Waterer: Φυλλοβόλος θάμνος, ύψους 0,40-ο,80 εκ. με λογχοειδή φύλλα,που πολλές φορές φέρουν λευκές διαστίξεις,όπως και ο βλαστός.Άνθηση Μάιο έως ιούλιο, με κόκκινα άνθη σε σύνθετες ταξιανθίες.Προσαρμόζεται παντού,αντέχει στο κρύο και προτιμά καλά στραγγιζόμενα εδάφη και ηλιόλουστες θέσεις.

Spiraea prunifolia: Φυλλοβόλος θάμνος, ύψους 1-3μ.,με μικρά ωοειδή ή επιμήκη φύλλα,που το φθινόπωρο παίρνουν μια  καστανή απόχρωση.Πλούσια άνθηση από Μάρτιο-Απρίλιο, με λευκά άνθη σε πυκνές ταξιανθίες.Προτιμά καλά στραγγιζόμενα εδάφη.

Τεύκτριο(Teucrium fruticans)

Αειθαλής θάμνος, με ύψος 1-2μ. και φύλλα γλαύκα, ωοειδή και χνουδωτά.Άνθηση από Απρίλιο-Σεπτέμβριο, με μπλε-μωβ άνθη σε μικρές επάκριες ταξιανθίες.Ανθεκτικό στην ξηρασία, το κρύο και κατάλληλο για παραθαλάσσιες περιοχές.

Τσιντόνια(Chaenomeles)

Φυλλοβόλος θάμνος, με ποικιλίες που έχουν μονά ή διπλά άνθη, χρώματος λευκού εώς έντονου κόκκινου.Ανθοφορεί Μάρτιο-Απρίλιο, προτού ή και αφότου βγουν τα φύλλα.Ξανανθίζει μέσα στο  καλοκαίρι. Έχει αγκαθωτά κλαδιά και φρούτα σαν μήλα αρωματισμένα από το Σεπτέμβρη μέχρι το τέλος του χειμώνα.Προτιμά τις προσήλιες θέσεις και όχι τα ασβεστώδη εδάφη. Ανθεκτικό στο κρύο.

Φορσύθια (Forsythia)

Φυλλοβόλος θάμνος, ύψους μέχρι 2μ., με μέτρια ανάπτυξη και πολύ ανθεκτικός στο κρύο. Είναι ιδανικό για όλα τα εδάφη και προτιμά προσήλιες θέσεις. Ανθοφορεί το Μάρτιο, με μικρά κίτρινα άνθη, που βγαίνουν πριν από τα φύλλα. Τα μακριά κομμένα κλαδιά, με κλειστά ακόμα μπουμπούκια , διατηρούνται για πολύ χρόνο στο ανθοδοχείο.

Φούλι(Philadelphus)

Φυλλοβόλος θάμνος, με γρήγορη ανάπτυξη και ύψος από 1-3μ.Έχει ωοειδή φύλλα, οδοντωτά σε ανοιχτό πράσινο.Ανθίζει Μάιο-Ιούνιο, με λευκά, αρωματικά άνθη, μονήρη ή σε λευκές ταξιανθίες’ή μεγάλα διπλά, ευμεγέθη, ανάλογα με την ποικιλία.Ιδανικό για εδάφη με χαμηλή ποσότητα ασβεστίου.

Φραγκοστάφυλλο(Ribes)

Το μαύρο φραγκοστάφυλλο είναι φυλλοβόλος θάμνος, με ύψος 1,5-1,8μ.Οι καρποί είναι μεγάλες ρόγες σε μάυρο ή ανοιχτό μωβ χρώμα, χωρίς κουκούτσι και χνούδικαι συλλέγονται κατά τους μήνες Ιούνιο-Ιούλιο .Τα κοτσάνια, τα φύλλα και οι καρποί του είναι όλα αρωματικά.Ο καρπός χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στην ζαχαροπλαστική.

Φωτίνια(Photinia)

Θάμνος ή δενδρύλλιο αειθαλές, με γρήγορη ανάπτυξη και ύψος 3-5μ.Έχει μεγάλα, ελαφρώς πριονωτά, πράσινα φύλλα.Τα νέα φύλλα του είναι κόκκινου χρώματος, τα οποία μετά από 1-2 μήνες γίνονται πράσινα.Ανθίζει σε λευκές, μικρές ταξιανθίες από τον Μάρτιο-Απρίλιο.Προτιμά τα ελαφρά και καλά στραγγιζόμενα εδάφη και είναι ανθεκτικό στο κρύο.